Garden Route

Omdat het 8 augustus nationale vrouwendag hier is, had iedereen een vrije dag. Jacques had ons die vrijdag ook vrijgegeven. Dit konden we natuurlijk niet laten schieten, om even lekker op pad te gaan. Vic was met haar ouders op pad en wij hadden ook wel zin om een beetje rond te touren. We zijn donderdag vroeg eruit gegaan en we zijn als eerste richting Gordon’s Bay gereden. Het weer was lekker zonnig gelukkig. Daarna zijn we via de kust doorgereden naar Hermanus. Hier kan je walvissen spotten en shark cage diving doen.
Helaas niet veel van de walvissen te zien. In de verte alleen een zwarte stip die omhoog kwam, maar niet echt heel duidelijk. Na een bakje koffie zijn we verder gegaan naar Cape Agulhas. Dit is het Zuidelijkste punt van Afrika, waar de Indische oceaan en de Atlantische oceaan samen komen. Vervolgens zijn we een hapje gaan eten in de zuidelijkste pub / restaurant. Hier hebben we fishcakes geproefd omdat ons was verteld dat deze verrukkelijk zijn daar. Nja, niet echt ons ding. ’s Avonds zijn we nog een heel stuk doorgereden naar Mosselbay. Einde van de walvisroute en het begin van de Garden route. We hebben overnacht in een trein op het strand, Santos Express. Het klinkt allemaal erg leuk, maar het was flink knusjes en je kon alles en iedereen horen. Maar voor een tientje verder niks te klagen.

De dag erna zijn we van Mosselbay naar George gereden. Het ziet er onderweg zo prachtig uit, de natuur en landschap. Ik was best onder de indruk. In George zijn we ook eventjes gestopt. Vervolgens wat gedronken in Wilderness. Het zag er ook echt wild uit, allemaal bossen en bomen. Toen zijn we beland in Knysna. Super leuk hier, we hebben hier een rondje gereden en zijn we naar Knysna Elephant Park gegaan. In dit park bestaan de meeste olifanten uit geredde olifanten die hulp nodig hadden, soort opvang. Ze zijn heel erg gewend aan mensen, dus het was super om zo dicht bij ze te komen. Eerst ging je een filmpje kijken over het park en daarna zijn we naar buiten gegaan en richting de olifanten gereden. Daarna mochten we ze voeren, en ze hadden best trek. Van alle kanten kwamen de slurfen richting je emmertje. Best leuk! Na het voeren kon je ze aanraken en aaien. Echt grappige beesten. Daarna zijn we naar Mitchells Brewery gegaan. Omdat we al in de pub Mitchells, Waterfront zijn geweest, was het wel leuk om dit te zien. Het was alleen kleiner dan verwacht en de rondleiding was ook binnen een kwartiertje gepiept. Beer tasting gedaan en ook al ben ik niet zo dol op bier, vond ik dat er verrassende smaken bier tussen zaten. Echt apart. Vervolgens hebben we een heel stuk gereden richting de Bloukrans Bridge. Daar hebben we overnacht in het backpackers huis wat bij de jump hoort. Jasper en Pim waren helemaal overtuigd dat ze wilden springen en mij leek het me ook wel vet. Ik wist alleen totaal niet of ik durfde. Ik had nooit zoiets gedaan en deze brug is de hoogste bungeejump brug ter wereld. Ik kreeg al zweethandjes van als ik er aan dacht. Toen we aankwamen in het backpackershuis was er ook wat personeel van het de bungee en het huis was al vol met Indische jongens. Deze jongens gingen ook de volgende dag springen dus dat was wel grappig. Clive, degene die alles regelde voor ons ging boodschappen voor ons doen, want er was geen restaurantje in de buurt en we hadden kookpitjes in het huis. Toen hij terug was vroeg hij of we de brug wilde zien. Het was mega koud en donker, en toen we daar uiteindelijk aan de overkant stonden met een enge bouwlamp erop gericht, wist ik niet wat ik zag. Die brug zag er zo eng uit en ik dacht bij mezelf, NEE vriend, dit gaat hem echt niet worden! En ik had nog niet eens gezien hoever het doorliep naar beneden. Ze zagen allemaal aan mij dat ik flink twijfelde , dus ze hebben me allemaal onder het genot van een drankje omgepraat dat ik het moest doen en dat het zo’n vette ervaring is!

De volgende morgen zijn we op tijd eruit gegaan voor de jump. Ik had eigenlijk afgesproken om mee de brug op te gaan en als ik wou springen dat het altijd nog kon, maar voordat ik het wist had ik alles getekend, en had ik zo’n ding om mijn lichaam. Daarna verzamelden we met een groepje van tegen de 20 mensen en gingen we richting de brug. Pff, alleen het erheen lopen was echt heftig. Je liep in een soort kooi en je voeten veerde gewoon op het gaas, en dat gaf best een eng gevoel. Ook kon je door het gaas naar beneden kijken en werd je gewoon duizelig. Zoooo hoog, 216 meter, wow. Er rijden gewoon auto’s op de brug en wij zaten net daaronder. Toen we daar aankwamen kregen we gelijk te maken met super enthousiaste mannen die daar werken en al gauw werd er een lekker house muziekje aan gezet. Je had een nummer op je hand en werd je één voor één naar voren geroepen. Ik was ongeveer als 6e … gelukkig! Als ik nog een halfuur moest aankijken hoe iedereen sprong, werd ik gek!! Als je werd geroepen moest je daarvoor op een bankje zitten en daar werden je benen aan elkaar vastgemaakt en ik zag allemaal touwen voorbij komen. Op een gegeven moment moet je gaan staan en doen ze de laatste dingetjes vastzetten. Als het moment is aangebroken om te springen wordt je gedragen naar het punt en moet je net met je tenen over de rand gaan staan…. Dus probeer ‘niet’ naar beneden te kijken, want dan durf je niet meer. Ze wijzen gelijk dat je naar voren moet kijken, je armen moet spreiden en ze tellen gelijk af, 3,2,1, bungeee! En daar ga je, en OMG wat gaat dat hard! Je valt namelijk met een snelheid van 120 km/h naar beneden. Het gevoel is niet te beschrijven. De val duurt maar 7 seconde dus voor je het weet hang je stil en zit er in eens iemand aan je voeten. Ik voelde tijdens de val gewoon me ribben duwen, bizar! Je wordt daarna gelijk in de zithouding gezet en je gaat weer naar boven. Als je boven komt, is iedereen zo blij voor je dat je het gedaan hebt, echt super leuk! Was echt een super ervaring dit en je voelt je zo trots! Daarna hebben we even wat gegeten en zijn we richting Storms River gereden. Dit is het verste punt waar we toen zijn geweest. Toen we daar aankwamen, begon het super hard te regen en te waaien, dus gelukkig waren we net op tijd geweest met de bungee. We hebben daar wat gedronken en toen zijn we terug gegaan richting Knysna. Daar hebben we onze benen gestrekt in de Garden of Eden, niet dat dat heel boeiend was. Een rondje in het bos gelopen en daarna zijn we wat gaan drinken in Knysna, the Waterfront. We hadden toen besloten dat we eigenlijk best graag cheetah’s wilde bekijken, en we hadden een Cheetah outreach gevonden in Somerset-West, in Kaapstad, die niet te duur is. Toen zijn we daarna maar naar huis gereden, een 5 uur – lange rit. Ontzettend slecht weer gehad onderweg.

De volgende morgen gingen Pim en ik vroeg uit bed, want we waren uitgenodigd voor een Porsche day at Killarney. We moesten er al om half 9 zijn, dus dat is flink vroeg. We zijn naar de tribune van Porsche gegaan en binnen ziet het er super mooi uit. Barretje en lounge banken enzo. Het was niet echt een race, maar er mochten mensen mee doen met hun auto’s en moesten ze allemaal verschillende oefeningetjes doen. Het ging er uiteindelijk wel om dat het snelste kon. Er was ook niet alleen Porsche, maar ook andere auto’s. Pim en ik mochten in een Harper rijden met Craig Harper, die deze race wagens zelf ontworpen heeft. Super gaaf om even in zo’n wagen mee te scheuren. Daarna mocht ik met een andere man in zijn Porsche rondje meerijden. Toen we daarna thuis kwamen, hadden we onze nieuwe Belgische huisgenootje ontmoet, Lieze. Ze was die dag ervoor al aangekomen, maar ze was gelijk gaan stappen. Ze ging ook met ons mee naar de Cheetah Outreach, en daar mochten we dus twee Cheetah’s aaien. Eentje begon keihard te spinnen. Vervolgens zijn we naar Waterfront gegaan. We waren uitgenodigd door Vic haar ouders voor een hapje eten, want het was hun laatste avondje in Cape Town. We zijn naar Belthazar geweest, waar we wel eens eerder hadden gegeten. Het is echt een heel leuk restaurantje, waar we heerlijk stukje vlees op hebben. Lekker bij gepraat en daarna afscheid genomen van ze. Thuis even wat gedronken en toen zat het lange weekend er weer op.

17 augustus op vrijdag, was Kevin, Vic d’r vriendje alweer aangekomen in Kaapstad. We zouden met z’n alle uit eten gaan, maar helaas had hij totaal 7 uren vertraging. Toen zijn we met z’n vieren, Jasper, Pim, Lieze en ik naar Mama Africa gegaan en hebben we daar gegeten. Super leuk Afrikaans bandje met trommels en weet ik veel wat. Vervolgens naar Bob’s bar gegaan om daar andere Nederlanders te leren kennen.

De volgende dag zijn we vroeg eruit gegaan om Lion’s Head op te gaan. Het was een lekkere warme dag. Het was nog best pittig. In het begin was het meer aardig schuin omhoog lopen en voelde je de kuiten al branden en het laatste stuk was vooral klimmen. Ik had beetje gladde schoenen aan, dus moest beetje voorzichtig zijn. Maar na ruim een uur eenmaal boven, was het echt genieten. We hadden allemaal broodjes mee en aardbeien, en hebben we toch even goed van het uitzicht genoten. Daarna in een uur weer naar beneden en toen snel naar huis en omgekleed. Om 14h45 stond de taxi klaar om naar Mario te gaan. Hij was jarig die dag en zijn vrouw Simone had stiekem allemaal mensen uitgenodigd. Hij wist niet dat we zouden komen, dus het was leuk dat hij verrast was om ons te zien. Na een voetbalwedstrijd te hebben gekeken, werd de braai aangestoken en hebben we met z’n alle heel de avond buiten gestaan bij het vuur met een drankje en een hapje.

De volgende morgen heb ik voor het eerst weer eens uitgeslapen sinds een paar weken. Toen we allemaal wakker waren zijn we richting de stad gereden en hebben we daar geluncht in Cape Quarter. Het weer was somber dus we zijn eind van de middag naar de bioscoop gegaan. Ik zat met Lieze in een film die zo stom was, dat we gewoon in een andere zaal zijn gaan zitten en die film verder zijn gaan kijken. Het weekend hebben we afgesloten met z’n allen onder het genot van lekkere sushi.
Afgelopen donderdag moest Mario voetballen voor brons, dus zijn we met z’n alle naar Paarl gereden om hun team te supporten. Helaas hadden ze verloren, maar bleek dus ook dat ze tegen de verkeerde hadden gespeeld, dus daarna nog een potje gespeeld. Deze keer mochten Jasper en Pim ook mee doen. Ze begonnen zo goed, maar helaas daarna alsnog verloren. Vervolgens hebben we lekker wat gedronken met z’n alle en was de prijsuitreiking. Omdat het andere team er niet was, mocht het team van Mario alsnog de bronzen medailles ontvangen.

De volgende dag was de laatste dag voor Mario bij St. Josephs home. Dit betekent dat Jasper z’n manager niet meer op z’n stage te vinden is. Hij heeft een andere baan aangeboden gekregen in Waterfront. Dit moest natuurlijk wel gevierd worden. Gelijk uit het werk zijn we naar Belville gereden en daar zaten Simone (zijn vrouw) en Mario al te wachten in Cougar Lounge. Cougar lounge was vroeger Cubana. Je hebt overal van die zithoeken waar iedereen hard aan het chillen is. De wijntjes en biertjes kwamen gelijk op tafel rond 17h30. Even later kwamen Hayden en Chantal ook. De biertjes en wijntjes werden op een gegeven moment brandy’s en fishbowls. Rond een uurtje of 22h00 kwam de dj en werd Cougar lounge omgebouwd tot club, iedereen ging los. We hebben zelf ook een dansje gewaagd op de dansvloer. Paar uren verder zijn we belandt in een 24/7 restaurant en hebben we de lekkerste hamburgers tot nu toe op. We hebben echt een gezellige lange avond gehad dus.

Next day, zaterdag zouden we eerst een wine tasting doen om 11h00. We waren uitgenodigd door iemand van Killarney, maar helaas door ons uitgelopen avondje hebben we dit maar even verschoven. Vic en Kevin waren ook weer thuis, dus we zijn met z’n allen gaan lunchen in Loading bay. Weer heerlijk genoten van de truffelfrietjes, mmm. Daarna zijn we naar huis gegaan en zijn we ’s avonds naar Golden Fish gegaan in Blouberg. Hier hebben we sushi gegeten, maar die was dus niet zo lekker als onze afhaal chinees die ze zo lekker vers bereiden voor je neus. Later op de avond zijn we richting de stad vertrokken en zouden we naar Club 31 in Absa gaan. Helaas was het vol, dus hebben we onze avond verder voortgezet in de Dubliner. Daar kwamen we weer de andere Nederlanders ook tegen.

Gisteren zouden we naar Mzoli’s gaan met Hayden en Chantal, maar helaas was het weer niet echt zonnig en was er kans op regen. We hebben allemaal flink uitgeslapen en toen zijn we naar Waterfront gegaan. Jasper en Pim zijn naar het aquarium gegaan om visjes te bekijken en wij met z’n vieren beetje geshopt en rondgekeken. Daarna verzameld in Mitchell’s waar Jasper en Pim potje voetbal aan het kijken waren. Vervolgens gedineerd in Primi. Daarna hebben we Pim afgezet op het vliegveld, want zijn moeder en zus zijn gisteren aangekomen in Kaapstad.

Deze week krijgen we nieuw huisgenootje erbij en dan hebben we een vol huis. We zijn erg benieuwd!

Veel liefs xxx