The beaches of Palawan

Hoi hoi,

Puerto Princesa
Na een flink lange wacht op het vliegveld in Manila kwamen we donderdagmiddag 11 februari aan op het Filipijnse eiland Palawan in Puerto Princesa. Met een tricycle zijn we gebracht naar onze accommodatie Aniceto's pension waar we drie nachtjes blijven slapen. We waren echt helemaal kapot na een nacht in de bus te hebben gezeten en heel de dag op een vliegveld te hebben gewacht. 'S avonds zijn we naar een leuk vegetarisch restaurantje geweest, Imas Vegetarian, waar we een lekkere burrito hebben gegeten.

De volgende morgen wilden we Puerto Princesa verkennen op de scooter. Nadat we deze geregeld hadden zijn we na een lekker ontbijtje richting de gevangenis, Iwahig, gereden waar ze dus mannen die bij het minste strafgedeelte horen vrij rond laten lopen daar en de kans geven om in contact te komen met mensen van buiten af. De middelste en zwaarste rang verblijven wel tussen vier muren en konden wij alleen vanaf de buitenkant bekijken. Na aardig reisje en een heftig lastig stuk, met losse stenen en hobbels kwamen we aan het terrein. Gelijk werden we aangesproken door een man die gevangen zit en al 22 jaar vast zit vanwege... 'Moord'. Jeetje, ik kreeg zo'n kippenvel van zijn verhaal. Hij zou misschien nog 2 jaar moeten blijven en zou dan vrij mogen. Hij was hartstikke jong toen hij de gevangenis in kwam en zat toentertijd in bendes in Manila waar het niet veilig is. Momenteel al bezig met zijn huisje aan het bouwen op het terrein en begeleid hij ook toeristen die de gevangenis komen bezoeken. Deze man was ook zo vriendelijk en had Engels in de gevangenis geleerd wat erg voordelig is. Hij liet ons het terrein zien, en hebben we nog een andere groep gevangen jongens ontmoet die elke dag dansshowtje geven aan de bezoekers. Zo dubbel, je zou echt niet denken dat zij wat ergs hebben gedaan dus geeft zo'n gek gevoel. Je ziet dat deze mensen het beste er van maken in de gevangenis en doelen en plannen hebben gemaakt voor wanneer ze vrij komen. Heel bijzonder om te zien! Verder hebben ze de kans om geld te verdienen door op kantoor te werken of op de rijstvelden bijvoorbeeld.
Iets verderop op het terrein was het een natural pool waar we zijn gaan kijken.
Na het indrukwekkende bezoek zijn we eind van de middag nog een heel stuk verderop gaan rijden naar Nagtabon Beach. Dit duurde zeker een uur voordat we er waren en er was ons verteld over het laatste moeilijk stuk. We waren benieuwd wat we konden verwachten maar dit was niet gelogen. Dat stuk bestond uit dikke losse stenen, steil naar beneden en flinke bochten. Ik heb mijn remmen nog nooit zo hard in moeten drukken en ondertussen moesten we nog balans houden en de scooter heel houden. Er waren wel genoeg mensen die dit ook deden en die deden dat zo gemakkelijk natuurlijk. Eindelijk beneden, stel zere handen verder, waren we net op tijd voor de zonsondergang op dit mooie strand. Het was erg rustig, de enige ongeveer. Onderweg hadden we een stuk verse ananas gehaald en lekker op gegeten op het strand. Gelijk werden we aangesproken door een Duitse jongen die vertelde over zijn nieuwe accommodatie op het strand waar hij werkt en liet ons de strandhutjes zien. Dit zag er echt heel leuk uit. Toevallig hebben we na Puerto 3 nachtjes niks geboekt en zaten er gelijk aan te denken om erna een nachtje te komen. Vervolgens moesten we snel weer omhoog (rot weg) want het werd pikkedonker en er is geen verlichting. Ik was al licht zenuwachtig of de scooter ons boven zou brengen. Ik kan je vertellen dat dit niet leuk was. Met z'n tweetjes kwamen we niet omhoog en door die losse stenen vlogen we alle kanten op (pff!!!). Onderweg kwamen we een hele aardige meneer tegen ook op een brommer en was zo vriendelijk Joy boven te brengen zodat ik wat makkelijker naar boven kon, zover dat lukte. Helemaal kapot van de concentratie en alles waren we dan eindelijk boven en konden we onze weg vervolgen terug richting Puerto. Flinke weg zonder verlichting, niet heel fijn. We hadden 's avonds gereserveerd bij een Balinees restaurantje die heel druk bezocht is. Reserveren is noodzakelijk. Kalui heet het en was echt super leuk en lekker. Verse groentes en vis, kokosnootje, vers fruit!

Dit is de dag dat we naar een van de zeven natuurwonderen gaan, the underground river in Sabang. Voor zeven uur 's ochtends werden we opgehaald. Dit plekje is zo toeristisch! We kwamen er aan en hebben heel de ochtend moeten wachten. Je gaat met een bootje richting het strandje van de rivier en vanaf daar ga je met een ander bootje de rivier in. Hier ben je in totaal heel de dag mee bezig terwijl je zelf maar 45 minuten in de rivier bent. Ik moet wel zeggen dat ik kan begrijpen waarom deze zo bij een van de zeven natuurwonderen hoort. Echt prachtig turkoois water voor de rivier en zodra je de grot in gaat blijft het nog steeds mooi. Er leeft van alles binnen in en de grot is 8 kilometer lang. Er wordt maar tot 3 kilometer bezocht door de toeristen. Ook leven er genoeg vleermuizen. Je moest ook je mond dichthouden want als je druppels in je mond krijgt kan dat schadelijke stoffen bevatten, of wie weet wel vleermuizen poep.
Eind van de middag waren we weer in Puerto en zijn we richting baywalk gaan lopen. Dit is de boulevard met allemaal eet tentjes waar je vooral verse seafood kan eten. De helft leeft nog als je het besteld. Het eten werd ook heel leuk geserveerd. Er waren grote bladeren (ik denk van een palmboom) op tafel gelegd en daarop gewoon los de rijst en allemaal verschillende vis en zo at je alles daar vanaf af.

Helaas zit Puerto er weer op en vertrokken we volgende dag dus naar Nagtabon beach voor een nachtje. Dit was nog zo makkelijk niet want het is best een stuk verderop en er komen geen bussen tot aan het strand. Nu hadden we het zo kunnen regelen dat we met een tricycle naar een bushalte gingen een stuk verderop en vanaf daar wilde een andere tricycle ons wel brengen naar het strand. Hij heeft wel even zijn bandjes en alles goed bekijken, want de weg zal zijn voertuig niet bepaald goed doen. We hadden afgesproken dat hij ons de volgende morgen ook op zou halen en ons bij de bus zou brengen.
Het was zondag en het was dus behoorlijk druk op het strand. Allemaal mensen hadden de hutjes en tafeltjes gehuurd en er werd flink gezopen en gegeten. Ons hutje was gelukkig nog vrij maar daaronder was ons tafeltje tot 18:00 bezet. Rond zonsondergang gingen de meeste weg en de zooi werd merendeels gewoon achtergelaten op dit mooie stukje strand. Wel jammer! Verder waren we de dupe van onderlinge ruzie tussen personeel (de een had teveel gezopen) waardoor het helemaal uit de hand was gelopen. De Duitse jongen moest ook ineens weg en wij vonden het helemaal niks om er nog te blijven. Alles waar we om vroegen werd ook niet of nauwelijks gedaan dus zijn we uiteindelijk op advies van hun ook naar de buren gegaan. We baalden echt als een stekker want je had er verder niet veel van eettentjes of zo.
Er waren verderop paar foodstalls waar ze snacks verkopen en ook typisch Filipijns gerechtje. We hadden een soepje met noodles op en vlees, geen idee hoe het heet. De avond daar doorgebracht met een paar locals.

El Nido
De volgende ochtend op tijd uit bed want we wilden vroeg richting El Nido. Het mooie was wel dat we zonsopgang konden zien en bij een andere foodstall hadden we ons ontbijtje geregeld. We zouden 07:00 worden opgehaald. Rond deze tijd stonden we klaar, en geen tricycle.. Fijn! Er waren ook geen nieuwe bij het strand dus we konden alleen maar wachten. Uiteindelijk wilden een man ons met een brommer en karretje eraan ons wel brengen een half uur later. We hadden het echt helemaal gehad maar de reis naar boven maakten ons wel aan het lachen. Ik zat achterop bij die man en Joy zat in een stoel in het karretje, hilarisch beeld. O en onderweg kwamen we de man tegen die ons 45 min eerder ons op zou halen.. Oeps!
Vervolgens zaten we in de bus richting El Nido die met volle vaart door de bochten scheurde. We waren begin de middag al gearriveerd. Accommodatie voor twee nachtjes in El Nido zelf was snel geregeld. Het stikt hier wel van de toeristen. Alles is een stuk duurder en veel verschillende tentjes. Aan het strand zitten ook allemaal restaurantjes en 's avonds gaan mensen hierheen voor een drankje.

Onze eerste morgen zijn we naar Art café gedaan waar we na ons ontbijtje een transparante kajak konden huren. Vanaf El Nido konden we naar een volgende eilandje waar je allemaal mooie strandjes had. 'S ochtends was het water rustig en we hadden de kajak maar halve dag omdat ze 's middags meer wind opgeven. Echt bijzonder om zo op mooie strandjes te komen, al is het pittiger dan dat je denkt. We wilden ook hier en daar heen maar halverwege de ochtend ging toch de wind opzetten. Nadat we bij Paradise beach zijn geweest en nog een strandje verderop wilden we eigenlijk nog naar 7 commando's beach gaan voor lunch maar het werd per minuut wilder op het water. Uiteindelijk kunnen we zeggen dat we gepeddeld hebben voor het leven en dat we allebei even niet meer zagen zitten zo nu en dan. Hogere golven en er was flinke rukwind die er voor zorgden dat we nauwelijks vooruit kwamen. We hebben echt alles moeten geven en zijn we gelijk terug gegaan naar El Nido, en ja we waren net op tijd terug anders moesten we nog extra betalen ook.
Na een stevige lunch zijn we gaan omkleden en richting Calaan Beach gegaan. Daar werd 's avonds buiten film gedraaid. Kussens op een grasveldje, kaarsjes, drankje en ontspannen film kijken onder de sterrenhemel, heel leuk!


We hebben alweer twee nachten gehad in El Nido en vandaag gaan we naar andere accommodatie hier die we al eerder geboekt hebben, Island front cottages. Dit ligt iets verderop aan een wat rustiger strand. Dit vind ik wel een van de leukste tot nu toe. Heerlijk eigen kamer, bijna aan het strand, eigen badkamer en het ziet er zo leuk uit allemaal. We zaten ook aan het restaurant, dus lekker chill! 'S middags zijn we vanaf ons hotel op het strand gaan lopen richting Las Cabanas en hebben geluncht bij the Beach Shack. 'S avonds zijn we bij de Happiness Bar gaan eten terwijl de zon onder ging. Echt leuke tentjes allemaal aan het strand.

Alweer dag 8 op Palawan (18 februari). De tijd gaat echt snel. Nog maar drie weken en dan zitten we weer in het vliegtuig richting Nederland, bizar!
Vandaag gaan we de omgeving maar weer eens op de scooter verkennen. We zijn naar Nacpan Beach gereden, schijnt erg mooi te zijn en dat was het ook. Mooi water, fijn zand, lig bedjes, wat eet tentjes, kokosnoten en palmbomen. Dat is echt genieten. Trouwens de weg er naar toe is ook niet altijd makkelijk, maar we zijn ondertussen wel wat gewend. Gewoon beetje doorgassen en hobbelen. 'S avonds zijn we weer naar Calaan Beach gegaan alleen deze keer naar een ander restaurantje waar ook filmpje werd gedraaid. Onder genot van een kannetje Sangria (ja toen was het nog leuk) hebben we de film vanuit de zitzakken bekeken.

Helaas maak je bijna altijd wel keer mee tijdens je reis dat je ziek wordt. Eigenlijk hadden we tot die tijd niet zoveel gehad maar s' nachts helaas ziek geworden en Joy ook volgende dag.
Ik ben nauwelijks buiten geweest en zal de details besparen maar vreselijk als je je zo voelt. Dan verlang je toch ook echt even om thuis te zijn en in je eigen bedje te liggen...
We zouden deze dag gaan eiland hoppen, hopelijk hebben we tijd om dit nog te doen aangezien we nog maar twee dagen hebben.

Onze een na laatste dag in El Nido zijn we weer met de scooter naar Nacpan gegaan. Nog maar even een rustig dagje om wat te herstellen. Ligbedje en boekje erbij.

De laatste dag in El Nido konden we gelukkig nog Island Tour doen. Je hebt verschillende opties en wij hebben Tour A gedaan. Je gaat dan met de boot richting 7 commando's beach, hier wilden we met de kajak al heen, small lagoon, big lagoon, secret lagoon.
Wat prachtige bestemmingen allemaal en vooral small lagoon was echt te mooi voor woorden. Dat water.. Doet bijna zeer aan je ogen zo blauw! Vanaf de boot kon je een kajak huren en kon je beetje rond peddelen daar. Je kan ook zwemmen, al moet je oppassen want je had soms wat agressieve visjes die het leuk vinden om je even in je benen te bijten. Ook had je kleine caves hier waar je in kon. Het was echt heel mooi om te zien.
Secret lagoon is grappig omdat je via een gat dus in deze lagoon terecht komt.
Leuk voorproefje, morgen gaan we 5 dagen op expeditie vanaf El Nido naar Coron. We gaan op eilandjes slapen zonder andere toeristen en je vaart langs mooie plekjes. We zijn heel benieuwd!
De avond hebben we beëindigd met een drankje met wat crew van de boottocht van deze dag in Coco bar aan het strand. We moesten 06:00 uit bed en lagen er denk ik 03:00 in, lekker uitgerust dus.

Expeditie El Nido - Coron
Deze 5 dagen zitten we voornamelijk op zee en slapen op verschillende eilandjes waar 's nachts verder geen toeristen zijn. We varen langs mooie plekjes met helder turkoois water waar mooi kan snorkelen. Helaas hebben we wel erg last gehad van kwallen op de meeste plekken, waardoor we helemaal onder de plekken zaten, maar ach.. Dat hoort erbij. Kapalai Island in Maleisië is daarbij ons favoriete snorkelplaatsje gebleven, al was het hier ook erg mooi. Bij Coron hebben we gesnorkeld bij de Japanse wrak schepen waar veel mooie vissen te zien waren.
Ook stopten we zo nu en dan bij vissersdorpjes waar we wat te eten konden halen of even het strand op.
Ook zijn we vlakbij Coron bij een soort waterval geweest waar we een frisse duik konden nemen.
De eerste anderhalve dag waren we op een groter schip, en met de twee eigenaren, en rustig stel crew. Dit deel van de reis was ook het heftigste op zee. Gelukkig konden we ons verplaatsen boven op het dek zodat wij zelf droog bleven.
De ene keer aten we op de boot en de andere keer aten we op het land waar we een tussenstop hadden of bleven slapen. Dan werd de tafel en het eten vervoerd met een klein bootje (waar wij zelf ook telkens mee vervoerd werden tussen de boot en het land).
De eerste nacht sliepen we op een eilandje waar helemaal niks was verder qua voorzieningen. Puur onszelf en onze tent. Ik vond het wel wat hebben.
De laatste dagen switchten we van boot, een kleinere, met wat gezelligere crew. Ook de zee was vanaf dat moment een stuk rustiger.
De tweede nacht sliepen we bij locals op hun eilandje. Een oud stelletje van in de 80 jaar. De eilandjes hebben allemaal een eigenaar of een care-taker die dan voor het eiland zorgt.
Dit eiland staat toevallig te koop. Prachtig eilandje met een mooi meer en ze hebben een mooie achtertuin met een schildpadden. Super leuk! We werden warm ontvangen door deze mensen. Douchen bestaat weer ook bakjes water over je heen gooien en ik moet zeggen dat het heerlijk voelt als je dan weer schoon aan tafel zit.
De derde nacht, de een na laatste alweer, sliepen we op Black Island. Deze vond ik denk ik het mooist. Mooi licht zand en achter het strand donker steen waar grotten in bevinden. Op dit eiland was alleen de beveiliging te vinden en bijna niet meer dan dat. Deze avonden bestonden uit sterren kijken en zo in slaap vallen en wakker worden door de zon die bijna opkomt met de geluiden van de golven op de achtergrond. Genieten! Na het ontbijt op Black Island zijn we de cave in gegaan waar we heerlijk een duik konden nemen binnen in. Prima wakker worden zo!
Onze laatste nacht hadden we doorgebracht op een eilandje waar de eigenaar ook woont. Het eiland wordt overdag veel bezocht door toeristen maar 's nachts is er niemand anders dan wij.
Mooie ervaring deze expeditie, wel flink verbrand, gebeten worden door kwallen, honderden sunflies beten en muggenbulten, en niet bepaald comfortabel maar dat is wel wat er bij hoort bij dit avontuur. Verder had ik het soms nog wel wat avontuurlijker verwacht, veel werd voor ons gedaan.

Toen we aankwamen in Coron hadden we te weinig tijd om nog het een en ander echt te ondernemen hier. De volgende dag zouden we de Ferry nemen vanaf hier naar Puerto Princesa. Vanaf daar zouden we naar Port Barton gaan waar we in eerste instantie 4 nachten zouden blijven. Dit zijn er uiteindelijk twee geworden. We sliepen in Coconut Garden Resort, en meisten vanaf Port Barton met een bootje naar het eiland waar dit resort op lag. Ik ben niet zo snel bang met varen maar met een kleine banka en aardige grote golven hield ik soms m'n hart vast. Het water kwam soms over de rand, dus helaas hebben we het niet bepaald droog gehouden. Het eiland was super mooi, alleen aardig duur en er was verder niks te doen. Het water was echt mooi, het strand was fijn met palmbomen en hangmatten en het zonnetje scheen merendeels. Lekker ontspannen met een boekje en spelletjes doen. Prima, alleen we merkten een beetje dat we zin hadden in wat anders na El Nido en de boottrip. We gingen weer terug naar Puerto waar we onze laatste twee nachtjes zijn gebleven voordat we de Filipijnen zouden verlaten.
Weer in dezelfde accommodatie, nog een keer gegeten bij Kalui, strand Prestine bezocht, scooter gehuurd en uiteindelijk beland op een super mooi eiland, Cowrie Island. Toevallig kwamen we in contact met de eigenaar en hij vond het wel leuk om ons mee te nemen naar het eiland. Echt bijzonder mooi! Het eiland wordt dagelijks enorm veel bezocht door toeristen en is een van de eilanden waar je heen gaat als je de eilanden tour doet vanaf Honda Bay.
We kregen bij aankomst een kokosnoot, mochten aanschuiven bij het buffet en als slot mochten we rondje op de jetski. Ja dat was een avontuur. Joy en ik hadden dit nooit gedaan, dus was weer lekker spannend en een van de stoere Filipino jongens wilde wel even voor doen hoe het moest. Ok, met zijn drieën erop en we dachten die laat rustig zien hoe die start en hoe het werkt. Nou, hij heeft het gas flink ingeduwd en flink met het stuur gezwaaid met als gevolg dat Joy helemaal vastzat aan die jongen en ik aan Joy. We dachten echt dat we eraf zouden vliegen, jeetje wat ging dat hard! Ik moest wel lachen maar zit nu een dag later met spierpijn omdat ik me zo vast moest klemmen.
Daarna was het onze beurt, was alleen niet zo lang maar ik vond het wel gaaf!

Singapore
Momenteel zijn we net in Singapore belandt. Over een week zijn we dus gewoon al thuis, niet normaal! Nu paar dagen Singapore waar ik Lena en Stefan ga bezoeken, onze Zweedse vrienden. Ik heb ze al een tijdje niet gezien, maar wordt zeker leuk! Onze laatste 3 a 4 dagen zullen we in Kuala Lumpur doorbrengen voordat het vliegtuig richting Amsterdam vertrekt...

Tot gauw en veel liefs!